TRAGIC...

Αυτά που για καιρό είχαμε ξεχάσει, με αφορμή τη φετινή συνολική αγωνιστική παρουσία της ομάδας και την προσπάθεια συγκρότησης ενός αξιόμαχου συνόλου, τα ζήσαμε στο χθεσινό αγώνα με την ομάδα του Αριστοτέλη, από την οποία ηττηθήκαμε με σκορ 7-1 (ναι απανταχού της γης οπαδοί μας είναι αλήθεια...). Δικαιολογίες μπορεί να υπάρξουν πολλές (τραυματισμοί, ταλαιπωρία από το αυθημερόν ταξίδι, αφόρητη ζέστη, πλαστικό χόρτο, σκέψεις για ενδεχόμενους τραυματισμούς και κάρτες, έντονο ενδιαφέρον για νίκη από τον αντίπαλο, δική μας χαλαρότητα μετά την πρωτιά στον όμιλο), αλλά η ουσία είναι ότι η ομάδα μας, χθες, δεν μπήκε στο γήπεδο. Μία ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, η οποία δε δικαιολόγησε την ομάδα-οδηγό του ομίλου, ομάδα, η οποία αν εμφανιστεί έτσι στα τελικά του Ρεθύμνου θα χαθεί στα φουρτουνιασμένο Λιβυκό Πέλαγος!!! Σίγουρα, η χθεσινή εμφάνιση δεν είναι δυνατή να κάμψει το φρόνημά μας, τα ονειρά μας και τις φιλοδοξίες, οι οποίες στόχο έχουν τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού συνόλου και μίας ομάδας με σταθερότητα στις εμφανίσεις της, η οποία θα θέσει τις βάσεις για συνεχόμενες παρουσίες σε τελικές φάσεις στο μέλλον. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες: δε γίναμε ξαφνικά ΜΠΑΡΤΣΑ! Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε από που ερχόμαστε (βλέπε περσινή χρονιά), που είμαστε (βλέπε φετινή χρονιά) και που μπορούμε να πάμε. Ο καθένας πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και όλοι μαζί συνολικά, να δούμε τα λάθη μας, τις παραλείψεις, χωρίς αφορισμούς, με καλόπιστη διάθεση και να οριοθετήσουμε το μέλλον, σύμφωνα πάντα με τις δυνατότητές μας. Οι κηδείες και τα μνημόσυνα δεν ταιριάζουν! Ας μην ξεχνάμε ότι είχαμε εννιά χρόνια να εμφανιστούμε σε τελική φάση και το πετύχαμε φέτος! Εξάλλου όπως είπε και ο reyes, χαριτολογώντας, το στόχο μας, χθές, τον πετύχαμε:δεν τραυμαστιστήκαμε, δεν πήραμε κάρτες και βγήκαμε και πρώτοι!!! Μπροστά μας έχουμε την πρόκληση της τελικής φάσης, στην οποία μέχρις στιγμής, έχουν προκριθεί πολύ καλές ομάδες, άλλωστε δε θα προκρίνονταν αν δεν ήταν και αυτό που μας μένει είναι η, όσο το δυνατόν, καλύτερη προετοιμασία, η αναγνώριση των λαθών και των παραλείψεών μας, ο προσδιορισμός του είναι μας και πάνω απ' όλα η καλύτερή μας διάθεση για την παραμονή μας στο Ρέθυμνο, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Διότι πάνω απ' όλα αυτό είναι που κρατάει την ομάδα τόσα χρόνια και θα την κρατήσει στο μέλλον αλλά και ο σκοπός της διοργάνωσης: η καλή διάθεση και η δημιουργία μιας καλής παρέας, η οποία θα μας αποφορτίζει από τις δυσκολίες του επαγγέλματος και τα άγχη. Με τη σκέψη, ότι το χθεσινό παιχνίδι ήταν ένα μεμονωμένο και ξεχασμένο, ήδη, περιστατικό, προχωράμε και συνεχίζουμε...

ΡΕΘΥΜΝΟ ΑΝΟΙΞΕ ΤΙΣ ΑΓΚΑΛΕΣ ΣΟΥ, ΤΑ ΑΛΑΝΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ...

Υ.Γ. Περαστικά ευχόμαστε στο συνάδελφο από τον Αριστοτέλη, ο οποίος τραυματίστηκε και ταχεία ανάρρωση!!!