ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΧΡΟΝΙΑΣ 2012-2013

         Τώρα, που τέλειωσε η τελική φάση του Ρεθύμνου και μαζί της και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις, καλό θα ήταν, να γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω και να δούμε τη φετινή χρονιά, κάνοντας και ένα είδος απολογισμού. Η ομάδα μας μετά από αρκετά χρόνια απουσίας από τελικές φάσεις, τελευταία αυτή των Σερρών το 2004, κατάφερε φέτος να προκριθεί και να συμμετέχει στην τελική φάση του Ρεθύμνου. Για να φθάσει όμως ως εκεί χρειάστηκε να συμβούν πολλά πράγματα.

          Ας ξεκινήσουμε από τα αγωνιστικά:

      Αγωνιστικά η ομάδα, τα τελευταία χρόνια, είχε φθάσει στο ναδίρ της απόδοσής της. Αποκορύφωμα, η περσινή χρονιά, όπου σε τέσσερις αγώνες, είχε ισάριθμες ήττες αν και επιθετικά δεν υστερούσε, χάνοντας μάλιστα από ομάδες, τις οποίες, προηγούμενα χρόνια, τις σκορπούσε... Εδώ μπορεί να πει κάποιος, χωρίς να έχει άδικο, ότι η ομάδα βρισκόταν σε φάση ανασυγκρότησης, αφού νέα παιδιά είχαν ενταχθεί σε αυτή και, όπως είναι λογικό, χρειάζεται χρόνος να παρουσιασθεί ένα καλό σύνολο. Βέβαια, για να υπάρξει ομάδα, χρειάζεται οι παίκτες να προπονούνται όλοι μαζί, πράγμα το οποίο δε συνέβαινε την περσινή χρονιά και ήταν ένας από τους λόγους, ίσως ο σοβαρότερος, για την πορεία της.

     Μετά την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων του περσινού δικηγορικού πρωταθλήματος, αποφασίστηκε η συμμετοχή, ως ομάδας, σε τοπικό τουρνουά, 8Χ8, προκειμένου να βρισκόμαστε, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, αλλά και να μπορέσουμε να αρχίσουμε να αποκτάμε ομοιογένεια. Αυτό συνεχίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο σε τουρνουά, το οποίο τελείωσε το μήνα Δεκέμβριο, ενώ αμέσως μετά άρχισαν οι προπονήσεις και τα φιλικά παιχνίδια, εν όψει του φετινού δικηγορικού πρωταθλήματος. Αν και η συμμετοχή στις προπονήσεις δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε, προκειμένου να υλοποιηθούν τα προαναφερόμενα, σημειωτέον ότι αυτές διεξάγονταν πολλές φορές με 4-5 άτομα, εντούτοις, όσο φθάναμε κοντά στην έναρξη των αγώνων υπήρξε μαζικότερη συμμετοχή, με αποτέλεσμα στους προκριματικούς αγώνες του ομίλου να εμφανίσουμε, με εξαίρεση τον αγώνα με τον Αριστοτέλη, ο οποίος δε μπορεί να αποτελέσει κριτήριο, ένα πρόσωπο το οποίο δεν είχε σχέση με τις περσινές εμφανίσεις. Αν μάλιστα αναλογισθούμε ότι κληρωθήκαμε σε έναν όμιλο με ομάδες, όπως ο πρωταθλητής Αριστοτέλης και οι έμπειρες στο θεσμό ομάδες της Κατερίνης και της Κομοτηνής αλλά και η ομάδα των Γιαννιτσών με παρουσία στα τελικά του 2011 και αν αναλογισθούμε ότι τα προγνωστικά, όσον αφορά την κατάταξη στον όμιλο, μιλούσαν για τελευταία θέση, τελικά, η κατάληψη της πρώτης θέσης αποδεικνύει ότι κάτι άρχισε να αλλάζει.

       Αφού επιτεύχθηκε η πρόκριση στα τελικά του Ρεθύμνου, ήταν επιτακτική ανάγκη η προετοιμασία της ομάδας, με πιο εντατικούς ρυθμούς, αφού εκεί έπρεπε να αποδείξουμε ότι δεν ήταν τυχαία η πορεία μας στον όμιλο. Το διάστημα του 1,5 μήνα, που είχαμε κοντά μας το ΘΑΝΑΣΗ ΜΟΥΡΤΖΙΑΠΗ, θεωρώ ότι ήταν ένα μεγάλο φροντιστήριο, ειδικότερα για τους νέους παίκτες, οι παλιότεροι το είχαν ξαναζήσει. Οι προπονήσεις, υπό τις οδηγίες του, ήταν αυτές που έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο στην εμφάνιση της ομάδας στο Ρέθυμνο και στην πρόκριση αυτής, για πρώτη φορά, στα προημιτελικά του θεσμού, με αντιπάλους όπως τα Ιωάννινα και ο Δημοσθένης, όπως επίσης χάρη σε αυτές αποσπάσαμε κολακευτικά σχόλια από τους πρωταθλητές για την εμφάνιση στο μεταξύ μας αγώνα των "8", όπου μιλούσαν για ομάδα δυσκολοκατάβλητη, με προοπτικές για το μέλλον ( σέυχαριστώ συνάδελφε,καλή επιτυχία στην ομάδα σου,που όπως είδα δεν θ'αργήσει,Παναγιώτης Παπαγεωργίου).

     Από τα ανωτέρω γίνεται αντιληπτό ότι οι ομάδες φτιάχνονται, μόνο, μέσα από τις συνεχείς προπονήσεις, οι οποίες πρέπει να έχουν μαζική συμμετοχή, προκειμένου η επιτυχημένη πορεία μιας χρονιάς να μην αποτελεί πυροτέχνημα, αλλά να παρουσιάζει μία συνέχεια, η οποία θα μεταφράζεται σε συνεχόμενες παρουσίες σε τελικές φάσεις, σε ομάδα η οποία θα παρουσιάζει σύνολο στο γήπεδο αλλά και θέαμα, κατά το δυνατόν, και, τελικά, σε καταξίωση στο δικηγορικό πρωτάθλημα. 

       Ως προς τα εξωαγωνιστικά:

     Για να λέγεται ένα σύνολο ομάδα, χρειάζεται και εκτός γηπέδου αυτή να παρουσιάζεται ως ομάδα, γεγονός το οποίο δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί, ειδικά όταν μιλάμε για δικηγόρους. Στην περίπτωσή μας, όμως, αυτό επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Αν θυμηθούμε την πρώτη συγκέντρωση στη Φωλιά του κούκου, την εκδρομή στα Γιαννιτσά αλλά και τις ημέρες του Ρεθύμνου, μπορεί να ειπωθεί ότι το αποτέλεσμα της φετινής χρονιάς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το στοιχείο. Διδακτικό για τους νεότερους, στο σημείο αυτό, πρέπει να είναι το τραπέζι της τελευταίας βραδιάς του Ρεθύμνου, όπου παρατηρήθηκαν δάκρυα στα μάτια των μεγαλύτερων της ομάδας, γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι όλα αυτά τα χρόνια λειτούργησαν, κυρίως, ως παρέα και διατήρησαν την ομάδα, με τις επιτυχίες που κατέγραψαν, στο παρελθόν αλλά και τη διατήρηση αυτής, κατά τα πέτρινα χρόνια. Επίσης, άξια αναφοράς είναι και η εμφάνιση της ομάδας με το αθλητικό υλικό που αγοράστηκε φέτος, που είχε και αυτό θετική επίδραση στην ψυχολογία των παικτών, αφού φαινόμασταν ομάδα και όχι σκορποχώρι. Βέβαια, επειδή πρέπει να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας και να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, υπήρξαν και περιστατικά, τα οποία δεν ήταν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά αυτά θα αναλυθούν και θα συζητηθούν με την έναρξη της νέας χρονιάς. Πάντως, από το χαρακτήρα των μελών της ομάδας, αυτά πρέπει να αποδοθούν μόνο στην ένταση της στιγμής και όχι σε άλλη αιτία.

     Τέλος, η φετινή χρονιά, μόνο θετικό πρόσημο μπορεί να αφήσει στην ομάδα. Με βελτίωση σε τομείς, αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς, στους οποίους υπάρχουν κάποια προβλήματα, λογικό άλλωστε, αφού δεν πρόκειται για επαγγελματική ομάδα, με καλή διάθεση και αλληλεγγύη, με επίγνωση των δυνατοτήτων του καθένα και, προπάντων, με υγεία, είναι κοινή πεποίθηση ότι η φετινή επιτυχία θα αποτελέσει το εφαλτήριο για τις επερχόμενες, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Υ.Γ. Τα ανωτέρω αποτελούν προσωπικές απόψεις του KillNick και μόνο. Μπορείτε και επιβάλλετε να στείλετε τις δικές σας απόψεις στο titormosdsa@gmail.com, προκειμένου να δημοσιευθούν αυτές στο σάϊτ.